Wpływ Minerałów w Wodzie na Twoje Zdrowie

Wpływ Minerałów w Wodzie na Twoje Zdrowie: Badanie Dowodów

Wstęp

Woda i dieta to integralne składniki naszego codziennego życia, wpływające na nasze zdrowie na różne sposoby. W tym blogu przeanalizujemy związek między twardą wodą, spożyciem białka, a ich efektami na zdrowie człowieka. Jedno z często zadawanych pytań, które otrzymujemy każdego dnia, dotyczy tego, czy usuwanie minerałów z wody szkodzi zdrowiu i czy picie wody po odwróconej osmozie lub destylowanej jest złe dla zdrowia. Destylatory i systemy odwróconej osmozy usuwają minerały i wiele z nich dodaje minerały z powrotem. Przyjrzyjmy się temu tematowi z dowodami. Przede wszystkim ważne jest rozróżnienie między formą, w jakiej występują minerały, organiczną czy nieorganiczną.

Różnica między minerałami organicznymi a nieorganicznymi polega na ich strukturze chemicznej i źródle, co może mieć implikacje dla sposobu ich absorpcji i wykorzystania w ludzkim ciele.

Minerały organiczne to minerały związane z cząsteczkami organicznymi, zwykle pochodzące z organizmów żywych. Minerały organiczne często tworzą złożone struktury związane ze związkami zawierającymi węgiel, takimi jak aminokwasy. Przykłady obejmują minerały znajdujące się w roślinach, zwierzętach i suplementach organicznych. Rośliny absorbują nieorganiczne minerały z gleby i przekształcają je w formy organiczne. Na przykład, wapń w roślinach często występuje w postaci szczawianu wapnia. Niektórzy argumentują, że minerały organiczne mogą być bardziej biodostępne i łatwiej przyswajane przez organizm, ponieważ są w formie, która ściśle przypomina związki używane przez ciało. Przykładem zwiększonej biodostępności są minerały chelatowane, gdzie minerały są związane z cząsteczkami organicznymi. Minerały organiczne odgrywają rolę w procesach enzymatycznych, funkcji komórkowej i komponentach strukturalnych w organizmach żywych. Na przykład organiczne formy minerałów są integralne dla tworzenia niektórych białek i enzymów.

Minerały nieorganiczne nie są związane ze związkami zawierającymi węgiel i nie pochodzą z organizmów żywych. Nieorganiczne minerały są powszechnie występujące w glebie, skałach i wodzie. Przykłady obejmują minerały takie jak wapń, magnez i żelazo w ich pierwiastkowych formach. Chociaż na wchłanianie nieorganicznych minerałów wpływ mogą mieć różne czynniki, takie jak obecność innych składników odżywczych, niektóre nieorganiczne minerały są łatwo przyswajane przez organizm. Na przykład wapń i magnez z wody i źródeł żywnościowych są powszechnie przyswajane, ale na różnych poziomach.

Podsumowując, zarówno minerały organiczne, jak i nieorganiczne przyczyniają się do zdrowia ludzkiego, ale źródło, struktura i biodostępność mogą się różnić. Dlatego musimy zagłębić się bardziej.

Rola Twardej Wody w Tworzeniu Kamieni Wapniowych

Kamienie wapniowe, znane również jako kamienie nerkowe lub kamienie szczawianu wapnia, są stałymi osadami kryształów, które mogą tworzyć się w nerkach lub układzie moczowym. Są one głównie złożone ze szczawianu wapnia, chociaż mogą być zaangażowane inne minerały. Nerki odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu równowagi wody, minerałów i soli w organizmie. Proces filtracji obejmuje usuwanie produktów odpadowych, w tym wapnia, szczawianu i fosforanu, z krwi do wydalania jako mocz.

W pewnych warunkach te substancje mogą stać się nadmiernie skoncentrowane w moczu. Gdy to się dzieje, mogą tworzyć się kryształy. Jeśli te kryształy agregują i wiążą się ze sobą, mogą tworzyć większe masy lub kamienie.

Badania, takie jak opublikowane w czasopiśmie "Urology" w 2006 roku przez El-Reshaida, sugerują potencjalny związek między spożywaniem twardej wody a zwiększonym ryzykiem tworzenia się kamieni wapniowych. Związek między twardą wodą a kamieniami nerkowymi został rozpoznany na początku lat 90. XX wieku. Kontynuowane badania sugerują, że osoby mieszkające w regionach z twardą wodą mogą być bardziej narażone na ryzyko tworzenia kamieni nerkowych.

Twarda woda zawiera nieorganiczny wapń. Gdy szczawiany, naturalnie obecne w moczu, nie mają wystarczającej ilości biodostępnego wapnia do ich rozkładu w żołądku, mogą kierować się do nerek. W żołądku szczawian może łączyć się z nieorganicznym wapniem z twardej wody, przyczyniając się do tworzenia kamieni nerkowych.

Badania, takie jak przeprowadzone przez El-Reshaida (2006), sugerują związek między twardą wodą a zwiększonym ryzykiem kamieni nerkowych. Spożywanie twardej wody może zwiększyć stężenie wapnia w moczu o 50%, zwiększając ryzyko kamieni nerkowych o 300%.

Wpływ Białka na Utratę Wapnia w Moczu

Zwiększone Wydalanie Wapnia z Moczu...

Spożycie białka, zwłaszcza pochodzenia zwierzęcego, może prowadzić do hiperkalciurii, czyli nadmiernego wydalania wapnia z moczem. Jest to związane z aminokwasami siarkowymi, takimi jak cysteina i metionina. Gdy organizm metabolizuje białko, aminokwasy ulegają rozkładowi, zwiększając kwasowość moczu. To skłania organizm do wydobycia wapnia z kości, prowadząc do jego wydalania w moczu. Wysokie spożycie białka może zakłócać wchłanianie wapnia w kanalikach nerkowych, przyczyniając się do hiperkalciurii. Zrównoważenie źródeł białka, zapewnienie odpowiedniego spożycia wapnia i odpowiednie nawodnienie to strategie minimalizujące negatywne skutki.

Czy czysta woda wypłukuje minerały z organizmu?

Czysta woda, w swojej najbardziej pierwotnej formie, zawiera tylko cząsteczki H2O i jest pozbawiona minerałów i zanieczyszczeń. Picie czystej wody, takiej jak woda destylowana lub uzyskana poprzez odwróconą osmozę, nie dostarcza minerałów do organizmu, a istnieje powszechne błędne przekonanie, że może ona usuwać minerały z organizmu.

Jednakże idea, że czysta woda "usuwa" minerały z organizmu, jest nieco myląca. Głównym zagrożeniem związanym ze spożywaniem czystej wody nie jest aktywne usuwanie minerałów z organizmu, ale potencjalne rozcieńczanie elektrolitów przy nadmiernym jej spożyciu.

Oto kilka kwestii do rozważenia:

Rozcieńczenie Elektrolitów: Czysta woda nie zawiera elektrolitów (niezbędnych minerałów takich jak sód, potas, wapń i magnez). Jeśli spożywasz bardzo duże ilości czystej wody, może to potencjalnie prowadzić do rozcieńczenia elektrolitów w organizmie. Ta sytuacja, znana jako hiponatremia, jest rzadka i zwykle występuje przy nadmiernym spożyciu wody w krótkim czasie, połączonym z niewystarczającym spożyciem elektrolitów.

Zrównoważona Dieta: Głównym źródłem niezbędnych minerałów dla organizmu jest zazwyczaj dieta, a nie tylko woda. Zrównoważona dieta, która obejmuje różnorodne pokarmy bogate w składniki odżywcze, dostarcza niezbędnych minerałów do funkcji organizmu.

Minerały z Pożywienia: Chociaż woda przyczynia się do ogólnego nawodnienia, minerały, których potrzebuje Twój organizm, są uzyskiwane z różnorodnego zakresu pokarmów, w tym owoców, warzyw, produktów mlecznych i innych źródeł dietetycznych. Najlepszą formą są galaretowate owoce, które zawierają strukturalną wodę o heksagonalnym kształcie. Jest to również znana jako "woda strefy wykluczenia". Tak Aborygeni radzą sobie bez wody przez dni, a nawet tygodnie, używając galaretowatych połączeń wodoru i tlenu tworzonych przez nasiona chia i tak dalej.

Kontekst ma Znaczenie: W codziennych sytuacjach, gdy spożycie wody mieści się w normalnych granicach, potencjalny wpływ na równowagę mineralną jest znikomy. Istotne jest uwzględnienie indywidualnych czynników, takich jak dieta, ogólny stan zdrowia, poziom aktywności oraz woda, do której ktoś jest przyzwyczajony. Przejście z wody kranowej na czystą wodę może być szokiem dla systemu wielu osób, które mogą potrzebować stopniowo się do tego przyzwyczajać. Metaboliczne nawodnienie pochodzi od bakterii jelitowych produkujących gaz H2, łączący się z 21% tlenu, który aktualnie oddychamy. Wytwarzamy również molekularny wodór i tlen w mózgu za pośrednictwem neuro melaniny, ale to będzie tematem przyszłego posta na blogu.

Podsumowując, picie czystej wody jako część zrównoważonej i urozmaiconej diety jest ogólnie bezpieczne dla większości ludzi. Idea, że usuwa ona minerały z organizmu, nie sprawdza się przy normalnym, umiarkowanym spożyciu. Jednak, jak w wielu przypadkach, kluczem jest równowaga, a nadmierne spożycie jakiejkolwiek substancji, w tym wody, może mieć niezamierzone konsekwencje. 

Referencje:

Siener, R., et al. (2010). The role of water hardness and seasonality in the composition of urinary stones. Urological Research, 38(2), 111-117.
Ettinger, B., et al. (2008). Potassium-magnesium citrate is an effective prophylaxis against recurrent calcium oxalate nephrolithiasis. Journal of Urology, 179(5), 1849-1853.
El-Reshaid, K., et al. (2006). The role of water hardness in urolithiasis and nephrocalcinosis in the State of Kuwait. Urology, 68(3), 518-521.