Wodór Molekularny (H2)

Twoje ciało składa się w 62% z wodoru. Wodór jest "macierzystym" pierwiastkiem naszego wszechświata. Cała materia i w konsekwencji świat, w którym żyjemy, a ostatecznie my sami, zostały stworzone z wodoru!

Na najniższym poziomie w komórce ludzkiej wodór umożliwia zdrowe procesy biologiczne, natomiast deuter to produkt odpadowy, który niszczy procesy biologiczne. Wyobraź sobie, że komórka ludzka to samochód. Paliwem jest wodór, a produktem spalania jest deuter.

Istnieją 4 formy wodoru i 3 izotopy wodoru. Izotopy pierwiastka mają tę samą liczbę protonów i elektronów, ale różną liczbę neutronów i różne masy atomowe. Wodór, w szczególności, ma trzy izotopy: prot, deuter i tryt.

Molekularny wodór (H2) lub dwuatomowy wodór to bezsmakowy, bezzapachowy, łatwopalny gaz. Badania nad H2 skupiały się na jego roli w redukcji stresu oksydacyjnego i homeostazie redoks, częściowo poprzez szlak Nrf2, który reguluje poziom glutationu, dysmutazy ponadtlenkowej, katalazy itp. H2, podobnie jak inne gazowe cząsteczki sygnałowe (np. NO*, CO, H2S), moduluje transdukcję sygnału, fosforylację białek i ekspresję genów, co zapewnia jego działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwapoptotyczne.

Czy wodór jest przeciwutleniaczem?

Nie w ścisłym znaczeniu przeciwutleniaczem, ale odgrywa istotną rolę w sygnalizacji. Wodór jest pierwszym pierwiastkiem w układzie okresowym, który jest również niezwykle reaktywny, łącząc się z inną cząsteczką wodoru, gdy tylko jest dostępna, aby utworzyć hydrogen (H2). Jako mały element może przenikać wszędzie w twoim ciele po spożyciu, włączając w to błonę komórkową, barierę krew-mózg, mitochondria komórek i nawet jądro komórki.

Czym wodór różni się od innych przeciwutleniaczy?

Wodór ma naturalną zdolność do rozpuszczania się i przenikania przez błony komórkowe, co pozwala mu dotrzeć do każdej komórki naszego ciała. Wodór różni się od innych przeciwutleniaczy, które nie potrafią tego zrobić. Dobrą ilustracją jest centralny układ nerwowy, który posiada tzw. barierę krew-mózg, mającą na celu zapobieganie przedostawaniu się cząsteczek do mózgu. Wodór może to osiągnąć, co pokazuje, jak skutecznie może dostać się do do jądra komórki.

Niektóre przeciwutleniacze są tak silne, że mogą tłumić wszystkie utleniacze w komórce, a badania wykazują, że to nie jest dobre dla sygnalizacji komórkowej i regulacji genów, dlatego te procesy nie powinny być zakłucane. Wodór nie wpływa na te procesy, a zamiast tego skupia się na utlenianiu komórki.

Ekspresja genów

Funkcją wody w naszych komórkach jest kspresja naszego DNA, które kieruje produkcją białek. W ludzkim organizmie DNA ma 23 000 genów, które kodują produkcję 200 000 białek. Genom daje polecenie, co ma wytworzyć, a to woda mówi genomowi, co ma wyprodukować (ekspresja).

DNA jest osadzone w krystaliczno-żelowym układzie wodnym, co sprawia, że rozwija się i odsłania pewne obszary, które stają się wyrażone. To nie jest funkcja genów (choć geny są potrzebne), to jest woda. Zdrowe komórki mają wokół siebie naładowanie elektryczne, więc komórki bez naładowania są komórkami dysfunkcyjnymi. Konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań, aby udowodnić, że gaz wodoru indukuje ekspresję genu PGC-1α w wątrobie.

Jak przyjmować Hydrogen?

1. Picie wody bogatej w wodór - przy użyciu elektrolizy (np. w butelce). Pozwala to na uzyskanie gazu H2, który rozpuszcza się w wodzie. To zdecydowanie najlepszy sposób na codzienny zastrzyk wodoru bez spożywania innych substancji niż wodór.

2. Inhalacja gazu wodoru - w przypadku inhalacji stosuje się zwykle mieszaninę gazu wodoru 2-4%, ponieważ znajduje się poniżej poziomu zapalności; jednakże niektóre badania wykorzystują 66,7% H2 i 33,3% O2, co jest nietoksyczne i skuteczne, ale łatwopalne. Inhalacja wodoru osiąga szczytowy poziom we krwi (czyli równowagę opartą na prawie Henry'ego) po około 30 minutach, a po zaprzestaniu inhalacji powrót do poziomu wyjściowego zajmuje około 60 minut.

Farmakokinetyka każdej z tych metod nadal jest przedmiotem badań i zależy od dawki, sposobu i czasu podawania. Metody, które przedstawiamy poniżej, zostały zaprojektowane wyłącznie do produkcji gazu H2 bez konieczności spożywania innych produktów występujących w środkach chemicznych doprodukcji H2.

Jak nie zażywać wodoru!

Przy użyciu tabletek generujących wodór, zawierających czysty magnez i kwas jabłkowy. Obecnie nie popieramy tej metody, ponieważ dostarcza ona dużą dawkę magnezu, co budzi obawy co do długotrwałego stosowania ze względu na jego biodostępność (łączy się z wapniem z kości). Istnieją także wątpliwości dotyczące składników, w tym substancji słodzących i substancji wiążących.

Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą produktową Osmio i do kontaktu w razie jakichkolwiek pytań.